بحران خاموشیهای زمستان ۱۴۰۳ به کاهش ذخایر سوخت نیروگاهی، افزایش مصرف خانگی و به دنبال آن کاهش ۷ درصدی تأمین گاز نیروگاهها مرتبط است. آسیب به خطوط انتقال گاز باعث اختلال در گازرسانی و در نتیجه کاهش میزان گاز گردید، به طوری که نیروگاهها مجبور به استفاده از سوخت مایع، مازوت و گازوییل در تابستان گردیدند و ذخایر این سوختها نیز کاهش یافت.
راندمان نیروگاههای کشور پایینتر از استانداردهای جهانی است (میانگین ۳۵ درصد در مقابل ۴۵ درصد). بهبود راندمان، استفاده از تکنولوژیهای مدرن، و توسعه انرژیهای تجدیدپذیر بهعنوان راهکارهایی برای مقابله با این بحران پیشنهاد شده است.
